Je herkent het vast: tools die beloven dat je agenda zichzelf regelt. Handig? Absoluut. Maar zodra je het denkwerk volledig uitbesteedt, lever je precies in op wat je juist nodig hebt: scherpte, richting en rust.
Plannen is een hersenvaardigheid. Als je ’m uitbesteedt, train je ’m niet.
Plannen is namelijk geen administratieve klus. Het is een vaardigheid binnen je executieve functies: vooruitdenken, prioriteiten stellen, starten, focus houden en bijsturen. En die vaardigheden worden sterker als jij ze blijft gebruiken.
AI kan je uitstekend helpen met overzicht, maar het kan niet voelen wat jij voelt. Het ziet niet wanneer je energie zakt, welke taak mentaal zwaarder is dan hij lijkt, of hoe één wijziging je hele week verschuift. Als AI het stuur overneemt, gebeurt dit vaak: je agenda wordt voller, maar niet per se slimmer. Je vertrouwt sneller op een voorstel dan op je eigen inschatting. En je verliest ongemerkt het oefenen met realistisch plannen en grenzen bewaken.
De echte kracht zit in de combinatie. Jij bepaalt het doel en de prioriteiten. Jij maakt een haalbare indeling die past bij jouw tempo en leven. AI kan ondersteunen met reminders, samenvatten en het ordenen van je planning.
AI kan mijn planning ondersteunen, maar mijn brein krijgt nog steeds de hoofdrol.
Zo blijf jij eigenaar van je tijd, in plaats van passagier in je agenda. Kortom: gebruik AI als assistent, niet als regisseur. Want grip op tijd, rust in je hoofd en doelen halen beginnen bij jouw keuzes.
